Όλοι μας απολαμβάνουμε ένα ωραίο δείπνο, πόσο μάλιστα εάν οι γεύσεις που εμπεριέχονται σαγηνεύουν τον ουρανίσκο μας. Η μαγειρική τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να εξελίσσεται ραγδαία. Παράλληλα με τις νέες τάσεις και τις νέες τεχνικές που εφαρμόζονται στην μαγειρική από τους chef, τι θα λέγατε ότι θα γινόταν αν βάζαμε στο πιάτο και λίγο “ψυχολογία”; Για παράδειγμα :
Η μους φράουλας είναι 10% πιο γλυκιά όταν σερβίρεται από λευκό πιάτο και όχι από μαύρο. Ο καφές έχει σχεδόν διπλάσια ένταση όταν πίνεται από μια λευκή κούπα παρά από ένα διαυγές ποτήρι.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα, φαίνεται ότι όταν τα άτομα με υψηλό αυτοέλεγχο αγγίζουν τα τρόφιμα απευθείας με τα χέρια τους (και όχι με πιρούνι, κουτάλι κλπ), όχι μόνο το βιώνουν ως πιο νόστιμο και περισσότερο ικανοποιητικό, αλλά τρώνε περισσότερο.
Η έρευνα αυτή μπορεί όχι μόνο να προσφέρει έναν τρόπο για να αυξήσει την ελκυστικότητα των γευμάτων, αλλά επίσης προσφέρει στους chef έναν απλό τρόπο για να κάνουν την εμπειρία φαγητού πιο ευχάριστη για τους καταναλωτές που δοκιμάζουν τα πιάτα τους.
Στο πρώτο πείραμα, ζητήθηκε από 45 προπτυχιακούς φοιτητές να επιθεωρήσουν οπτικά και να αξιολογήσουν έναν κύβο τυριού Muenster, να το κρατήσουν πριν το φάνε και στη συνέχεια τους ζήτησαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με τη διατροφική τους συμπεριφορά.
Διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες που έχουν υψηλό βαθμό αυτοέλεγχου όταν καταναλώνουν φαγητό (άτομα που αναφέρουν ότι μπορούν να αντισταθούν σε νόστιμα τρόφιμα και έχουν επίγνωση του τι και πόσο τρώνε), θεώρησαν το τυρί πιο νόστιμο αφού το έφαγαν. Ωστόσο, αυτό το εύρημα δεν ισχύει για άτομα που αναφέρουν χαμηλό βαθμό αυτοέλεγχου όταν καταναλώνουν φαγητό.
Ακόμα και όταν οι ερευνητές χειραγωγούσαν τη σκέψη των συμμετεχόντων σχετικά με τον αυτοέλεγχο, τους στόχους και την κατανάλωση τροφής, αυτά τα ευρήματα συνεχίστηκαν, υποδηλώνοντας ότι ένας υψηλός βαθμός αυτοέλεγχου επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι βιώνουν τα τρόφιμα όταν το αγγίζουν απευθείας με τα χέρια τους.
Σε ένα δεύτερο πείραμα, οι ερευνητές χώρισαν ένα νέο σύνολο 145 προπτυχιακών φοιτητών σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα κλήθηκε να φανταστεί ότι είχαν αποφασίσει να είναι πιο προσεκτικοί με τη διατροφή τους και να μειώσουν την υπερβολική κατανάλωση για να επιτύχουν τον μακροπρόθεσμο στόχο τους να είναι υγιείς και πιο αδύνατοι . Η δεύτερη ομάδα, κλήθηκε να φανταστεί ότι είχαν αποφασίσει να ανησυχούν λιγότερο για το βάρος τους όλη την ώρα και να αφήνουν τον εαυτό τους να απολαύσουν νόστιμα φαγητά πιο συχνά ώστε να απολαύσουν τη ζωή και να ζήσουν τις απολαύσεις της.
Διαπιστώθηκε ότι όταν οι συμμετέχοντες ήταν “ρυθμισμένοι” στον αυτοέλεγχο, αξιολόγησαν το δείγμα φαγητού πιο θετικά όταν το άγγιξαν απευθείας με τα χέρια τους. Υποδηλώνει επίσης ότι ο μηχανισμός που οδήγησε σε αυτό το αποτέλεσμα ήταν η βελτιωμένη αισθητηριακή εμπειρία που ανέφεραν οι συμμετέχοντες στην κατάσταση άμεσης αφής.
Προηγούμενη έρευνα έχει διερευνήσει, για παράδειγμα, πώς το βάρος και η υφή των δοχείων και των φλιτζανιών επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αξιολογούν τα ποτά τους .
Είναι η πρώτη φορά που το άμεσο άγγιγμα του φαγητού έχει αξιολογηθεί ως προσέγγιση ώστε να επηρεαστεί ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι βιώνουν το φαγητό και πιθανώς οδηγούν τη συμπεριφορά των καταναλωτών.
Συνοψίζοντας, την επόμενη φορά που θα πάτε σε κάποιο εστιατόριο και επιθυμείτε να φάτε την μπριζόλα με τα χέρια, να αναφέρετε στους οικείους σας πως γνωρίζετε τι είναι το “savoir vivre” , αλλά χρησιμοποιείτε μια βελτιωμένη αισθητηριακή εμπειρία ώστε να δώσετε τα εύσημα στον chef μετά το πέρας του γεύματός σας.
Πηγή έρευνας : Adriana V.Madzharov ; Self-Control and Touch: When Does Direct Versus Indirect Touch Increase Hedonic Evaluations and Consumption of Food ; Journal of Retailing Volume 95, Issue 4, December 2019, Pages 170-185
