Ένα ακόμα ακαδημαϊκό έτος ξεκινά σε λίγες ημέρες για τα παιδιά και τους εφήβους και όπως κάθε χρόνο πρόκειται για μια μεταβατική περίοδο που την βιώνει όλη η οικογένεια. Είναι το ιδιαίτερο αυτό στάδιο που μικροί μας φίλοι βρίσκονται σε μια διαδικασία που προσπαθούν να μπουν στην ρουτίνα αφήνοντας πίσω την ανεμελιά του καλοκαιριού.
Η προετοιμασία για την ομαλή ένταξη των μαθητών στις σχολικές αίθουσες με σκοπό την παρακολούθηση της διδασκαλίας είναι κάτι που πρέπει να ξεκινά από τις αρχές του Σεπτεμβρίου δίνοντας στα παιδιά την ευκαιρία να ενταχθούν στις απαιτήσεις με μεγαλύτερη ευκολία.
Ένας καλός τρόπος για να προετοιμάσουμε τα παιδιά και τους εφήβους είναι να τους θυμίσουμε για ποιον λόγο πηγαίνουν σχολείο και ποιοι είναι οι στόχοι της προσπάθειάς τους αυτής. Για παράδειγμα :
- Το σχολείο δεν είναι η «δουλειά» που έχουν οι μαθητές, αλλά μια ευκαιρία να παιδευτούν και να εκπαιδευτούν ώστε να δημιουργήσουν ένα ακαδημαϊκό υπόβαθρο.
- Οι βαθμοί δεν είναι ούτε τιμωρητικοί ούτε λόγος για να κομπιάζει κάποιος, αλλά είναι ένα δείγμα της επίδοσης μιας συγκεκριμένης περιόδου.
- Ένας βαθμός δεν ορίζει την προσωπικότητά μας και δεν σημαίνει ότι ένας μαθητής με υψηλότερους/χαμηλότερους βαθμούς αξίζει περισσότερα/λιγότερα από τους υπολοίπους. Όλοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια αξία και αξίζουν τον ίδιο σεβασμό.
- Η επίδοση του προηγούμενου έτους δεν ορίζει την φετινή μας πορεία γι αυτό και δεν πρέπει να πιέζουμε τα παιδιά αν δυσκολευτούν τους πρώτους μήνες στην νέα διδακτική ύλη.
- Ένας μαθητής δεν είναι «υποχρεωμένος μόνο να διαβάζει», αλλά είναι ένας νέος άνθρωπος που πρέπει να καταπιάνεται και με άλλες δραστηριότητες που θα τον/την κάνουν να γνωρίσει καλύτερα τα ταλέντα του και τις δεξιότητές του.
- Εάν ένας μαθητής διαφέρει από τους υπολοίπους λόγω της καταγωγής του ή κάποιας σωματικής διαφορετικότητας δεν είναι αφορμή να τον απομονώσουμε, αλλά δεχόμαστε την διαφορετικότητα και αλληλοεπιδρούμε με σεβασμό.
- Όταν κάποιος μαθητής βιώνει μια περίοδο εσωστρέφειας ή κοινωνικού αποκλεισμού είναι μια αφορμή που πρέπει να μιλήσει με τους γονείς ή τους δασκάλους και όχι κάτι που είναι υπεύθυνος και πρέπει να ντρέπεται γι αυτό.
- Τέλος, η βία εκφράζεται με πολλούς τρόπους και δεν φταίει ποτέ το θύμα. Ζητάμε βοήθεια για εμάς ή για κάποιο άλλο άτομο από τους οικείους ή τους καθηγητές, εάν παρατηρήσουμε κάτι που δεν κινείται στα πλαίσια του αλληλοσεβασμού. Η βία δεν είναι λύση και όταν είμαστε αποδέκτες δεν φταίμε εμείς!
Όλα όσα προαναφέρθηκαν είναι κάποιοι άξονες που μπορούν να μπουν ως αρχικά θεμέλια για την αρχή του νέου ακαδημαϊκού έτους. Μην ξεχνάμε ότι οι μαθητές είναι σε μια ευαίσθητη ηλικία που βιολογικά βιώνουν μια ορμονική ένταση λόγω της εφηβείας. Επίσης, λόγω του νεαρού της ηλικίας δεν έχουν χτίσει την προσωπικότητά τους και δεν έχουν δομήσει άριστους μηχανισμούς επίλυσης προβλημάτων.
Ως εκ τούτου, εμείς οι ενήλικες αποτελούμε το ζωντανό παράδειγμα που τα παιδιά τα ακολουθήσουν τις πράξεις μας και όχι τις συμβουλές μας.
Εύχομαι καλή ακαδημαϊκή χρονιά που θα έχει ως απώτερο σκοπό την ομαλή μετάβαση των μαθητών στην ενήλικη ζωή με όσες περισσότερες δεξιότητες δύναται , δίχως τραύματα που θα τους στοιχειώνουν στην ενήλική τους ζωή.
* Το άρθρο μου αυτό στο έντυπο ένθετο «Εκπαίδευση» της Εφημερίδα Γνώμη Πατρών , 12/9/2022 – www.gnomip.gr
